Original web-page: http://www.indiana.edu/~curtweb/Research/local_adaptation.html
აქ მე ვაჩვენებ შედეგებს სამი ექსპერიმენტისთვის, რომლებიც განსაზღვრულია, არის თუ არა პარაზიტები ადაპტირებული მასპინძელთა ინფექციისგან სიმპათიური (ადგილობრივი) პოპულაციით, ვიდრე მასპინძელი დაშორებული პოპულაციიდან. ყველა ექსპერიმენტი გამოიყენება ახალი ზელანდია ლოკოკინა მდინარე მდინარე ანტიპოდარომ როგორც მასპინძელი, და გამოწერილი ტრემატოდი (გვარის მიკროფლუსი), როგორც პარაზიტი. სამივე ექსპერიმენტები აჩვენებს ძლიერი ადგილობრივი ადაპტაციის პარაზიტი.
ადგილობრივი ადაპტაცია ახალი ზელანდიის სამხრეთ ალპებში. მარცხენა ფიგურაში ნაჩვენებია ინფექციის სიხშირე საპასუხო ჯვრის ინფექციის ექსპერიმენტში. ლოკოკინები ორი ტბის მოსახლეობიდან (ლ მაპურიკა და ალექსანდრინა) ექსპერიმენტულად ექვემდებარებოდნენ პარაზიტებს იმავე ორი ტბისგან. შედეგები აჩვენებს, რომ: 1) ლოკოკინები ლ მაპურიკა– სგან უფრო მგრძნობიარეა პარაზიტებისთვის ლ მაპურიკა–სგან, და 2) ლ. ალექსანდრინადან ლოკოკინები უფრო მგრძნობიარეა პარაზიტებისთვის ლ ლ ალექსანდრინადან. სხვა სიტყვებით რომ ვთქვათ, პარაზიტები ადაპტირებულია ლოკოკინების ინფიცირებისთვის მათი ადგილობრივი მასპინძელი მოსახლეობისგან.
ეს ორი ტბა სამხრეთ ალპების მოპირდაპირე მხარეს მდებარეობს, რომლის გასწვრივ, მასპინძლის ან პარაზიტის მიერ მიგრაცია ნაკლებად სავარაუდოა.
შენიშვნა: ინფექციური ინფექციის შედარება ორ პარაზიტ პოპულაციას შორის შესაძლებელია, მაგრამ ამ შემთხვევაში არ არის გამოსადეგი, რადგან დოზები შესაძლოა განსხვავდებოდეს. ამრიგად, ნეკერჩხალი–ს მოსახლეობის აშკარად უფრო მაღალი ინფექცია შესაძლოა ამ მკურნალობის დროს პარაზიტების უფრო მაღალი დოზების შედეგი იყოს. აქედან გამომდინარე, მე გავაანალიზე ანალიზი მასპინძელი პოპულაციის შედარებასთან, პარაზიტული მკურნალობის დროს. (ლაივი 1989 წლიდან).
ვერტიკალური ბარები ნიშნავს ერთი სისტემატური შეცდომა-ს.
ადგილობრივი ადაპტაცია სამხრეთ კუნძულის დასავლეთ სანაპიროზე. მარჯვნივ მოყვანილი ფიგურა გვიჩვენებს ინფექციის სიხშირეს სამმხრივი საპასუხო ჯვრის ინფექციის ექსპერიმენტში. ლოკოკინები სამი ტბის მოსახლეობიდან (ლ მაპურიკა, ლ. ვაჰაპო და ლ. პარინგა) ექსპერიმენტულად ექვემდებარებოდნენ პარაზიტებს იმავე სამი ტბიდან. შედეგები აჩვენებს ადგილობრივ ადაპტაციას სამივე პარაზიტების პოპულაციასთან.
ეს სამი ტბა მდებარეობს ახალი ზელანდიის სამხრეთ ალპების დასავლეთით. ორი ტბა ერთმანეთისგან 7 კილომეტრშია (ნეკერჩხალი და იქ), ხოლო მეორე ტბა (პარინგა) სამხრეთ-დასავლეთით დაახლოებით 100 კილომეტრში. პარაზიტების გადაადგილება ამ ტბებს შორის (განსაკუთრებით იქ და ნეკერჩხალი) შორის, სავარაუდოდ, და მართლაც გენეტიკური მონაცემები მიუთითებს იმაზე, რომ პარაზიტი გენეტიკურად არ არის დიფერენცირებული სავარაუდოდ ნეიტრალური ალელებისთვის (ალუზიები). ამის მიუხედავად, ნიმუში გვიჩვენებს ძლიერ ადგილობრივ ადაპტაციას სამივე პარაზიტული პოპულაციით. (ლაივი 1989 წლიდან).
უფრო ადგილობრივი ადაპტაცია. მარცხნივ გრაფიკზე ნაჩვენებია პარაზიტების ადგილობრივი ადაპტაცია ორი დამატებითი ტბისგან. პარაზიტების შერეული მკურნალობა ვარაუდობს, რომ ორ პარაზიტის წყაროს შორის ჰიბრიდები ნაკლებად ინფექციურია, ვიდრე ადგილობრივი პარაზიტები. (ცოცხალი და დიბდალი 2000-დან). (იხილეთ აგრეთვე ლაივი და სხვ. 2004 მეტა – ანალიზისთვის.)
ციტირებული ცნობები
ცოცხალი, ᲡᲛ. 1989. პარაზიტული ტრმოდოდის ადაპტაცია მისი ლოკოკინების მასპინძლის ადგილობრივ პოპულაციებთან. ევოლუცია 43: 1663-1671
ცოცხალი, ᲡᲛ. და მ.ფ. დიბდალი. 2000. პარაზიტული ადაპტაცია ადგილობრივად საერთო მასპინძელ გენოტიპებთან. ბუნება 405: 679-681.
ლაივი, ᲡᲛ., მ.ფ. დიბდალი, ჯ. ჯოკელა, ე. ოსნაზი, ლ.ფ. დელფი. 2004. მასპინძელი სექსი და ადგილობრივი ადაპტაცია პარაზიტების მიერ ლოკოკინა-დიგენეტიკური ურთიერთქმედებაში. ამერიკელი ნატურალისტი 164: S6-S18.
ეს ნამუშევარი დაფინანსებულია აშშ-ს ეროვნული სამეცნიერო ფონდის გრანტებით
Ს.Მ. ცოცხალი/C. M. Lively, ბიოლოგიის დეპარტამენტი, ინდიანას უნივერსიტეტი
